• Wetteren, Sectie G, kadastraal perceel 979c (gedeeltelijk).

• Voor deze bunker werd slechts een zeer beperkt perceeltje van 45 ca onteigend dat op zich deel uitmaakte van een perceel bouwgrond ter grootte van 7 are 70 ca. Dit betrof letterlijk de volledige zuidoostkant van dit perceel bouwgrond. Hierdoor werd de rest van dit perceel bouwgrond letterlijk zo goed als waardeloos als bouwgrond omdat het niet meer verbonden was met de bijhorende openbare weg.Het resterende perceel zou enkel nog bereikbaar zijn vanaf de smalle parallelweg, de Windmolenweg.
• De bunker werd uiteindelijk wel op een groter perceel gebouwd maar de rest van de bouwgrond (het stuk dat zou uitsteken buiten de bestaande huizenrij), zou gebouwd worden op staatsdomein, namelijk de toenmalige rand van de steenweg Gent-Aalst.
• Het onteigende perceeltje van 45 ca uit perceel 979c was eigendom van de heer Jozef De Wispelaere, schrijnwerker op Wetteren. De akte voor de onteigening werd getekend voor akkoord op 12 November 1934 voor de totaalprijs van 10.700 BEF. Het bedrag was aanzienlijk maar het originele perceel bouwgrond van 7 are 70 was bij deze voor goed verloren als bouwgrond.
• Gezien het perceel aansloot op de steenweg was er geen sprake van permanente of tijdelijke erfdienstbaarheden.
• Daarnaast bevatte de akte ook een clausule voor een jaarlijkse intrest op dit bedrag van 5% wat neerkwam op 535 BEF per jaar.
• Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.

• Het origineel ooit onteigende perceeltje van 45 ca is tot op de dag van vandaag nog altijd staatseigendom en werd nooit officieel terugverkocht aan de toenmalige eigenaars.
• Het toenmalige originele perceel bouwgrond van 7 are 70 ca, het toenmalige perceel 979c, bestaat heden zelfs niet meer. Het restende perceel dat door de bouw van de bunker werd afgesneden van de steenweg, werd blijkbaar in een latere fase verdeeld over de twee aanpalende percelen. Het is heden deels opgeslorpt in de percelen 979g en 979h.

• De bunker lag op de rechter kant van de steenweg komende uit de richting van Aalst. Hij lag tussen de weg naar het kerkhof van Kwatrecht en de kerk van Kwatrecht.
• Het kleine perceeltje tegen de steenweg ter grootte van 45 ca is nog altijd duidelijk zichtbaar gezien het nog onbebouwd als een rommelige hoekje kan worden teruggevonden tussen de rest van de lintbebouwing op het spievormige perceeltje tussen steenweg en Molenweg.

• Het was één van de drie gebouwde bunkers voor de directe verdediging van Gent. Hij lag op de rechter kant van de steenweg Aalst-Gent, een honderdtal meter voor de kerk van Kwatrecht, komende uit Aalst.
• De dichtstbijstaande bunkers waren A41 (140 m), A42 (70 m) en D21 (590 m).

• Op de benedenverdieping was de toegang aan de achterkant van de bunker. Dit was de uitstekende wand, komende uit de richting van Melle (tegengesteld aan de voorzijde met de beide schietgaten).
• Het toegangssas kwam uit in een klein kamertje waar een manuele ventilator stond voor het onder overdruk zetten van de kanonruimte waardoor vuile lucht via het bijhorende schietgat de bunker zou verlaten.
• De eigenlijk kanonkamer had nog een trap in stijgijzers naar de mitrailleurkamer boven.
• De bovenste mitrailleurkamer had naast een schietgat voor mitrailleur ook nog een gat voor het bijlichten van de steenweg komende vanuit de richting van Aalst door middel van een schijnwerper.

• De mitrailleurkamer was enkel voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur. Ze had geen aanpassingen voor andere types van mitrailleurs te kunnen opstellen.
• De kanonkamer was uitgerust met een vast opgesteld 47 mm anti-tankkanon.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Origineel was de bunker volledig ommuurd met mechanische rode baksteen.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• Omdat de bunker de aansluiting moest maken tussen 2 andere rijhuizen, werd aan voor- en achterkant bijkomend een muurtje voorzien dat aansloot bij de bestaande bewoning. Deze muurtjes werden uitgevoerd in dezelfde steen dan deze bestaande huizen en bovenaan afgewerkt met een boord van zijdelings geplaatste stenen.
• De bunker had een schilddak met verschillende niveau's uitgewerkt in hout en de dakbedekking bestond uit mechanische rode pannen. Opmerkelijk bij deze bunker is dat voor de dakstructuur, totaal de originele plannen niet gevolgd zijn. Zo tonen de originele plannen een bunker met een zadeldak in twee verschillende niveau's. In werkelijkheid heeft de bunker een schilddak gekregen. Het tweede lager gelegen zadeldak is vervangen door een schuin aflopend dak naar achteren, duidelijk zichtbaar op één van de foto's. Vanaf het tweede verdiep vertrok een schuin aflopende zijgevel.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m. Hierachter bevond zich een haakvormig toegangssas.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging. Gezien deze bunker zijn mitrailleurkamer op de bovenverdieping had, stond in dit geval de gepantserde deur voor de toegang van het kleine kamertje met de manuele ventillator om de kanonkamer eventueel op overdruk te kunnen zetten omdat de vuilde dampen de bunker zouden verlaten.
• Tussen dit kleine kamertje en de kanonkamer zat nog eens een stalen deur.
• In deze kanonkamer bevond zich
  • Een vast op rolwagen voor en achteruitschuifbaar vast opgesteld C47 kanon.
  • Een ventillatiegat waarlangs lucht naar binnen geduwd kon worden via de in het kleine kamertje daarachter aanwezige manuele ventillator. Op die manier konden giftige dampen via het schietgat naar buiten geperst worden.
  • Allicht had deze kamer ook een aantal meters etagères met leggers in eikenhout.
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
• Het schietgat voor het kanon zat verborgen achter een metalen luik zonder specificatie over de exacte afmetingen. Ook hier waren allicht in Noors rood dennenhout uitgewerkte raamprofielen gelijmd.
• De mitrailleurkamer was bereikbaar via een metalen trap en een trapgat. In deze kamer was voorzien:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
  • Voor deze bunker allicht een via electriciteit werkende schijnwerper gericht op de steenweg komende uit Aalst.
• De schijnwerperopening zat verborgen achter een houten of metalen luikje (onduidelijk).
• Het bovenste schietgat voor mitrailleur zat verborgen achter houten luiken openend in 2 richtingen, elk 0.50m x 1.40m (BxH), waarop profielen van houten ramen waren gekleefd om het geheel nog meer expliciet het uitzicht van een echt raam te geven.
• Daarnaast waren er op de zijkant van de bunker, richting steenweg in totaal nog 5 valse ramen aangebracht. Dit waren allemaal vaste valse ramen op een houten onderplaat met daarop houten raamprofielen gelijmd. Waarom het bestek spreekt over in totaal 3 dergelijke luiken (ipv de 5 die op basis van foto's kunnen vastgesteld worden) is onduidelijk.
• De bunker had het globale uitzicht van een rijhuis langs de steenweg, hierbij stak het echter deels uit de huizenrij uit naar de weg toe.
• Omdat de bunker uitstak naar de steenweg toe, diende de lokale reeds overwelfde gracht over het originele perceel vervangen door betonnen buizen van 40 cm diameter. Deze buizen verlegden de eigenlijke reeds overwelfde gracht tot achteraan de bunker waar over de lengte van het perceel een open gracht bleef bestaan. Op de uiteinden waar men aansloot op de betaande buizen, dienden met verplaatsbare betonnen dallen, toezichtsputten voorzien te worden op deze buizen en de bestaande riolering.
• Het globale uitzicht was dus dit een een woning met een extra verdiep dat uit de rij van de huizen naar voor uitstak.

• Niet meer van toepassing gezien de bunker allicht reeds in de jaren '50 werd gesloopt voor verbredingswerken van de steenweg.

• De bunker droeg na de meidagen wel degelijk heel wat sporen van strijd. Er werd dan ook serieus was slag geleverd voor dit bunkertje.
• Op oude foto's zie je duidelijk vrij zware schade, vooral aan het schietgat voor het vast 47 mm kanon. Ook het camouflagedak geraakte toen beschadigd en werd nooit meer hersteld.

• Doordat de bunker enkele meters uitstak uit de huizenrij is hij ook afgebroken bij verbredingswerken aan de steenweg. De sloping dateert allicht reeds uit de jaren '50. Het is allicht één van de eerste verdwenen bunkers op de linie.

• Het bunkertje zijn aandeel in het bouwproject A bedroeg origineel 74.550,32 Bef. Met inbegrip van wat gemeenschappelijke kosten zoals onder andere de niet individueel verdeelde beplantingen moet deze prijs allicht opgetrokken worden tot 74.557,82 Bef. Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 76.707,82 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.